GoogleChinaမွျမန္မာျပည္သူတို့၏ အင္တာနက္အခ်က္အလက္ရွာေဖြမူကိုထိန္းခ်ဳပ္မႈသည္ျမန္မာျပည္သူတို့၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကိုထိပါးမႈျဖစ္သည္

ျမန္မာေတြ google လုပ္တာကို တရုပ္ကထိန္းခ်ဳပ္လိုက္သတဲ့..ခြင့္ေပးသူက ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ေတြတဲ့.။ ရက္စက္လိုက္ႀကတာ..လုပ္ရက္လိုက္ႀကတာ...စစ္တပ္ထဲက ပညာတတ္ ဘယ္မ်ိဳးခ်စ္ပုဂိုလ္ကမွမတားဆီးႏိုင္ႀကေတာ့ဘူးလား။ ဒီကိစၡၥ ဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ကိစၡၥ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာဆိုင္ရာကိစၡၥတရပ္ျဖစ္ျပီး ယခုမ်ိဳးဆက္ေတြ ေနာင္လာမည့္ မ်ိဳးဆက္ေတြရဲ့အက်ိဳးနဲ့ ဆက္စပ္စဥ္းစားႀကည့္ရင္ စိတ္ႏွလံုးေႀကကြဲစရာကိစၡၥတခုပါ။

ေျပာရရင္ဒါဟာႏိုင္ငံသားအားလံုးရဲ့အခ်ဳပ္အျခာအာဏာဆံုးပါးမႈတခု ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ့ လြတ္လပ္မႈဆံုးရံႈးျခင္းလကၡၡဏာတခုပါ။ တနည္းေျပာရရင္ တိုင္းျပည္ ရဲ့အခ်ဳပ္အျခာအာဏာအစိတ္အပိုင္းတခုကို တရုတ္လက္ေအာက္ကို ေပးလိုက္ျပီဆိုတဲ့ သေဘာပါ။ စစ္အုပ္စုအာဏာရူးမ်ားဟာ ဖိႏွိပ္မႈယႏၱ ယားကိုခုိင္ခန့္ဘို့ေလာက္ကိုပဲ မ်က္ေစ့တဆံုးစဥ္းစားျပီး.. သူတို့ကိုဆန့္က်င္မည့္သူမ်ား (ကိုယ္ျပည္သူလူထု) မတိုးတက္ရင္ျပီးေရာ၊ မတိုးတက္လို့ မပုန္ကန္ရင္ျပီးေရာ သူတို့အာဏာျမဲဘို့ မရွက္မေႀကာက္ ဘာမဆိုလုပ္မယ္လို့ လူထုကို ထပ္မံေျဗာင္စိန္ေခၚေႀကျငာလိုက္ပါျပီေကာလား။ အဲဒီပိတ္ဆို့မႈရဲ့အက်ိဳးဆက္ေတြနဲ့ ဆိုးႀကိဳးသက္ေရာက္မူေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိမယ္.. ေနာက္လာမည့္မ်ိဳးဆက္ေတြ ဒီအက်ိဳးဆက္ရဲ့ဆိုးက်ိဳးကို ႏိုင္ငံေရးအရ ပညာေရးအရ စီးပြားေရးအရ လူမႈေရးအရ ဦးေနာက္ဖြံ့ျဖိဳးမႈေတြအရ ဘယ္ေလာက္ထိခိုက္လာမယ္ဆိုတာ ခန့္မွန္းရခက္ေပမယ့္ ျပည္သူအတြက္ႀကီးမားတဲ့ဆံုးရံႈးမႈတရပ္ဆိုတာကေတာ့ မျငင္းႏိုင္ပါဘူး။ လက္ရွိ ျမန္မာေတြအတြက္ေတာ့ ႀကီးမားတဲ့ အခြင့္အေရးတခုဆံုးရံႈးသလို လြတ္လပ္ေရးဆံုးရံႈးလိုက္ရသလို ခံစားလိုက္ႀကရပါတယ္။ ယခင္စစ္အာဏာရွင္ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္တုန္းကလည္း အာဏာရွင္ဦးေန၀င္းက အလားတူပိတ္ဆို့မႈမ်ိဳးလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ပံုသ႑န္မတူေပမယ့္ အနစ္သာရကေတာ့အတူတူပါပဲ။ ဦးေန၀င္းအုပ္ခ်ဳပ္စဥ္တုန္းက အေနာက္ကိုဆန့္က်င္ရရင္ျပီးေရာ အဆင္အျခင္မဲ့ အရမ္းကာေရာ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ခဲ့တာေႀကာင့္ ဆိုရွယ္လစ္ျဖစ္ဘို့ဆိုရင္ အေနာက္ကိုဆန့္က်င္ရမယ္လို့ ေခတ္မမွီတဲ့က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ စဥ္းစားခ်က္တခုေအာက္မွာ အဂၤလိပ္ကိုဆန့္က်င္တာနဲ့ေရာျပီး ေခတ္မီတဲ့ အဂၤလိပ္ပညာေရးကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့တာေတြအျပင္ ၂၆ နစ္ႀကာက်င့္သံုးတဲ့ အဆင္အျခင္မဲ့ တံခါးပိတ္၀ါဒေႀကာင့္ ျမန္မာေတြကမာၻ နဲ့အဆက္အသြယ္ျပတ္ျပီး အစစအရာရာေနာက္တန္းေရာက္ကာ လူလံုးသူလံုးမလွျဖစ္ရတာ ယေန့အခ်ိန္အထိပါပဲ။ ယခင္လြတ္လပ္ေရးရျပီးကာစအထိ အႏိၵယႏိုင္ငံသားေတြနဲ့ ေဘးပတ္၀န္းက်င္တိုင္းျပည္ေတြက အဆင့္ျမင့္ပညာတတ္ခ်င္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြ ျမန္မာျပည္ကိုေတာင္ တကူးတက ပညာလာသင္ ဆည္းပူးႀကရတာပါ။ ယခင္က ပညာတတ္ျမန္မာေတြ အဂၤလိပ္စာ စကားေျပာအေရးအဖတ္ အလြန္ေကာင္းခဲ့ပါတယ္.။ ယေန့ေတာ့ျမန္မာပညာတတ္ေတြဟာ အဂၤလိပ္စာကို စကားကို ေႀကာက္စိတ္ အထင္ႀကီးစိတ္ကေလးေတြနဲ့ ထိေတြ့ဆက္ဆံေနရတဲ့ဘ၀ ကိုေရာက္ခဲ့ရပါျပီ။ စီးပြားေရးမွာလည္း အာရွရဲ့စပါးက်ည္လို့ ဆိုရေလာက္ေအာင္ ဆန္ေရစပါးေပါမ်ားခဲ့တာပါ။ ထိုင္းဆန္ဆိုတာ ဗမာဆန္ကို မယွဥ္နိုင္ေသးပါဘူး။ အဲဒီလို အိမ္နီးနားခ်င္းတိုင္းျပည္ေတြက စီးပြားေရးအရ ပညာေရးအရ နိုင္ငံေရးအရ ျမန္မာျပည္ကို ေမာ္ႀကည့္ေနရသည့္ ဘ၀ကေန အျခားႏိုင္ငံေတြက သူတို့ျမန္မာအစိုးရနဲ့ဆက္ဆံရတာ ဘာေႀကာင့္ပါ.. ဘယ္လိုပါ...လို့ ဆိုျပီး သူတို့ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ့ ဆက္ဆံေနရျခင္းအေႀကာင္းတရားကို ႏိုင္ငံတကာမွာ ဆင္ေျခေပး.. ေျဖရွင္းခ်က္ေတြထုတ္တာကို ခံေနရတဲ့ဘ၀ ေဘးဖယ္ထားခံရတဲ့ ဘ၀ကို ျမန္မာႏိုင္ငံေရာက္ရွိခဲ့ရပါတယ္။

ဒါက (၂၆) နစ္ႀကာ တံခါးပိတ္ခဲ့တာေႀကာင့္ရခဲ့တဲ့ ဆိုးႀကိဳးေတြပါ။ တခုေျပာပါရေစ။ ပိတ္ထားရင္ေတာ့ ဘာမွေတာ့မ၀င္ဘူး။ အဲ...ဘာမွမျဖစ္လာႏိုင္ေတာ့သလို.. ဘာမွလည္းမတိုးတက္ႏိုင္ပါဘူး။ ရလာဒ္အေနနဲ့ တိုင္းျပည္ႏွိမ့္က်သြားတာ အမ်ိဳးသားအခ်ဳပ္အျခာအာဏာဆံုးပါးသြားႏိုင္တာပဲရွိမွာပါ။

တိုင္းျပည္တခုရဲ့အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ (sovereignty) ဆိုတာ ထိုတိုင္းျပည္ရဲ့ အႀကြင္းမဲ့အာဏာ (Supreme power) ပါ။ အဲဒီအႀကြင္းမဲ့အာဏာကိုအေသးစိတ္ႀကည့္တဲ့အခါ အႀကြင္းမဲ့အာဏာဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးအရ ၊ စီးပြားေရးအရ၊ စစ္အင္အားအရ၊ လူမႈေရးအရ၊ နယ္နမိတ္အရ၊ လြတ္လပ္မႈအရ၊ ျပင္ပထိန္းခ်ဳပ္မႈကင္းတဲ့၊ ကိုယ့္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာစီရင္ပိုင္ခြင့္ ကိုဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုအခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာကိစၡၥၥေတြကိုေျပာတဲ့ အခါ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးရဲ့ အဓိကအက်ိဳးစီးပြားနဲ့ပဲ ယွဥ္ျပီးေျပာရပါတယ္။

ယခင္က တိုင္းျပည္တျပည္ရဲ့အခ်ဳပ္အခ်ာအဏာပိုင္ဆိုင္မႈကိုသတ္မွတ္ဘို့ နယ္စပ္မ်ဥ္းေတြနဲ့ ပိုင္းျခားႀကပါတယ္။ အဲဒီနယ္စပ္မ်ဥ္းေတြဆိုတာ ပထ၀ီအေနအထား သဘာ၀မ်ဥ္းေႀကာင္းေတြျဖစ္တဲ့ ျမစ္ေတြ ေခ်ာင္းေတြ ေတာင္တန္းေတြနဲ့ ႏိုင္ငံတကာကသတ္မွတ္ထားတဲ့ ေရပိုင္နက္ ေလပိုင္နက္ အကြာအေ၀းေတြျဖစ္ပါတယ္။ တခါတရံ ပထ၀ီဆိုင္ရာ သဘာ၀ဆံုးျဖတ္မႈအေႀကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေႀကာင့္ ျမစ္ေႀကာင္းေကာက္လို့ ေသာင္ကမ္းထြန္းရင္ ႏိုင္ငံေတြ သူပိုင္ငါပိုင္ အျငင္းပြားႀကျပီး တခါတရံစစ္ျဖစ္ႀကတာပဲ။ ကမာၻ့ ့ပထ၀ီေျမပံုကိုခ်သြားသူကေတာ့ တခ်ိန္က ေနမ၀င္အင္ပါယာလို့ထင္ရွားျပီး ကမာၻ့ ကိုႀကီးစိုးခဲ့တဲ့ အဂၤလိပ္ပါ။

ယခုလို တိုးတက္တဲ့ေခတ္ႀကီးမွာေတာ့ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာဆိုတာ ယခင္လို နယ္နမိတ္ေတြေပၚမွာသာအဓိကအေျချပဳမေနေတာ့ပဲ ကိုယ့္တိုင္းျပည္အက်ိဳးစီးပြားသတ္မွတ္ခ်က္ေတြေပၚမူတည္ျပီး ေခတ္ကာလအလိုက္ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြေျပာင္းကုန္ပါျပီ။ သတိထပ္ေပးပါရေစ.. ဒီလိုအခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာကိစၡၥေတြကိုေျပာတဲ့ အခါ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးရဲ့ အဓိကအက်ိဳးစီးပြားနဲ့ပဲ ယွဥ္ျပီးေျပာရပါတယ္။

ဥပမာ-တိုင္းျပည္တျပည္က ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ့စီးပြားေရးစားက်က္ကို လုယူတဲ့ကိစၡၥ ဟာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာဆိုင္ရာကိစၡၥ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ပညာေရးကိစၡၥ နည္းပညာဆိုင္ရာကိစၡၥေတြ ျပိဳင္ဆိုင္မႈမွာလည္း အလားတူျဖစ္တတ္ပါတယ္.။ တဖန္ တိုင္းျပည္တခုက စစ္အင္အားတိုးခ်ဲ့တည္ေဆာက္မူဟာ အျခားတိုင္းျပည္တခုရဲ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိပါးေနတတ္ပါတယ္။ ဥပမာ-အေမရိကန္ရဲ့ စတား၀ါး (Star War) စီမံကိန္း နဲ့ အတူ အာကာသထဲမွာနဲ့ ကမာၻပတ္လမ္းထည္း လြတ္တင္ထားတဲ့ ျဂိဳလ္ထုစခန္းေတြ၊ ေထာက္လွမ္းေရးစခန္းေတြနဲ့ တိုးတက္လာေနတဲ့ အာကာသတြင္း ျဂိဳလ္ထု (satellite system) စနစ္အေျချပဳ GPS စနစ္ေတြ (The Global Positioning System (GPS)) ဟာ ႏိုင္ငံတခုကို အေပၚကမိုးႀကည့္ျပီး သက္ဆိုင္ရာနိုင္ငံကို စစ္ေရး ႏိုင္ငံေရး လံံုျခံဳေရးအရ ခ်ိန္းေျခာက္ေနႏိုင္တာမို့ အျခားႏိုင္ငံေတြက သူတို့တိုင္းျပည္ရဲ့ အခ်ဳပ္အခ်ာအဏာပိုင္ဆိုင္မႈဆိုတာကို ေမးခြန္းအႀကီးအက်ယ္ထုတ္လာႀကျပီး ျဂိဳလ္ထုစနစ္ကိုတန္ျပန္ဖ်က္ဆီးႏိုင္တဲ့ နည္းပညာေတြ (anti-satellite technology) ကို ပိုင္ဆိုင္ ရယူႏိုင္ဘို ့ အျပင္းအထန္ႀကိဳးပမ္းလာႀကပါတယ္.။ ဥပမာ- အဲဒါေတြကိုတုန့္ျပန္ဖို့ တရုတ္ဟာ ၂၀၀၇ ခုနစ္ ဇန္န၀ါရီလ (၁၉) ရက္ေန့မွာ သူ့ႏိုင္ငံအေပၚဘက္က ကမာၻ ပတ္လမ္းထည္းသူလြတ္တင္ထားတဲ့ သူ့ျဂိဳလ္ထုကို ကမာၻသိ သူျပန္ပစ္ခ်ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာစစ္ေရး အားျပိဳင္မႈတခုသက္သက္ဆိုတာထက္ ငါတို့ မွာ အစြမ္းအစရွိတယ္..အာကာသထည္းကလည္းေထာက္လွမ္း ျခိမ္းေျခာက္လို့မရဘူး..ငါတို့အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာ ငါတို့ပိုင္တယ္လို့ ကမာၻကသိေအာင္ လုပ္ျပလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို အေမရိကန္က ဒါကိုစစ္ေရးခ်ိမ္းေျခာက္မူလို့သတ္မွတ္ျပီး ႏိုင္ငံေရးအရေဒါသထြက္ျပခဲ့ေပမယ့္ လြန္ခဲ့တဲ့ နစ္ေပါင္းနစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ (၁၉၈၅ ခုနစ္က) သမတေရဂင္လက္ထက္ေလာက္မွာကထည္းက သူတို့စဥ္းစားလုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ စီမံကိန္း သူတို့ျဖတ္သန္းခဲ့ဘူးတဲ့ျဖစ္စဥ္ျဖစ္တာေႀကာင့္ ဘာမွထပ္မေျပာေတာ့ပါဘူး။ တိတ္တိတ္ကေလး ႀကိတ္ရယ္ေနႏိုင္ပါတယ္။ ရုရွလည္း ၁၉၈၀ နစ္ ကာလမ်ားတုန္းကအဲလိုလုပ္ဘူးပါတယ္။ အခုလိုဥပမာေတြေပးရတာဟာ အျခားတိုင္းျပည္ေတြက သူတို့ရဲ့ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာပိုင္ဆိုင္မႈဆိုတဲ့ ကိစၥကို အမ်ိဳးသားေရးတာ၀န္တရပ္အေနနဲ့ သတ္မွတ္ျပီး ဘယ္ေလာက္အေလးထားႀကတယ္ဆိုတာကို သိေစခ်င္လို့ျဖစ္ပါတယ္။

ကမာၻႏိုင္ငံေရးဇတ္ခံုမွာ .. ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ့ စီးပြားေရး ႏိုင္ငံေရး ပညာေရး လံုျခံဳမႈထိန္းသိမ္းေရးဆိုင္ရာကိစၡၥေတြ မတိုးတက္ရင္ အလိုလိုေနရင္း စီးပြားေရးအရ ႏိုင္ငံေရးအရ စစ္အင္အားအရ လူမူေရးအရ ပညာေရးအရ လူ့ဂုဏ္သိကၡာအရ အျခားႏိုင္ငံေတြ က ကုိယ့္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကိုလာေရာက္ထိပါးတာကိုခံရစျမဲပါပဲ။ ျပႆနာေတြမ်ားေျမွာင္လွတဲ့ ျမန္မာျပည္လို တိုင္းျပည္ဟာ ကိုယ့္ျပႆနာေတြကို ကိုယ္တိုင္မရွင္းပဲ ကိုယ့္ျပည္သူ (ကိုယ့္အေမ) ကံႀကမၼၼာကို အျခားတိုင္းျပည္ေတြကို ပံုအပ္ ပေထြးေတာ္ျပီး အစစအရာရာ မီွခိုတဲ့ အခါမ်ိဳးက်ေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ့အခ်ဳပ္အျခာအာဏာဆိုတာ ရွိေသးရဲ့လား အမ်ိဳးသားဂုဏ္သိကၡာဆိုတာရွိေသးရဲ့လားဆိုတာ ေမးစရာျဖစ္လာတယ္။ အဲဒါေတြကိုေက်ာ္လြန္ဘို့ ရႈပ္ေထြးလွတဲ့ ဒီကမာၻႏိုင္ငံေရးဇတ္ခံုမွာ လိမ္မာပါးနပ္စြာနဲ့ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ့ အခန္းက႑တခုကို အမ်ားကအသိအမွတ္ျပဳေအာင္ ၊ ရရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ဖို့လိုပါတယ္။ တရုတ္ႀကီး ကုလားႀကီးနဲ့ ေပါင္းေနလို့လည္း ဒီကမာၻႏိုင္ငံေရးဇတ္ခံုမွာ မတြင္က်ယ္ဘူး မီးမေသဘူး၊ မျပီးဘူးဆိုတာ စစ္အုပ္စု၀င္ေတြအျမန္ သိဘို့လိုေနပါျပီ.။ ကမာၻႏိုင္ငံေရးဇတ္ခံုမွာ .ကိုယ္တိုင္းျပည္ ထိုက္တန္တဲ့ အဆင့္တေနရာကိုရရွိဘို့ဆိုရင္ ကိုယ္ျပည္တြင္းပဋိပကၡေတြကို ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းနဲ့ အရင္ေျဖရွင္းရပါမယ္။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာ ျမန္ျမန္ျငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္လုပ္နိုင္ပါမွ ဟုိႏိုင္ငံကလူပါး၀ ဒီႏိုင္ငံကလူပါး၀တာေတြကို မခံရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ႏို့မို့ဆိုရင္ သူတို့တိုင္းျပည္ကိုသြား ရယ္ျပျပံဳးျပျပီး ကိုယ့္အာဏာတည္ျမဲရံုေလာက္ေလးလုပ္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးမ်ိဳးနဲ့ ဒီကမာၻႏိုင္ငံေရးဇတ္ခံုမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာတဲ့ "ဖါသည္ႏိုင္ငံႀကီး" ဆက္ျဖစ္ေနဦးမွာျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ျပႆနာေတြကို ရွင္းျပီးမွ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ့ စီးပြားေရး ႏိုင္ငံေရး ပညာေရး လံုျခံဳမႈထိန္းသိမ္းေရးဆိုင္ရာကိစၡၥေတြကို အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားကိုေရွ့ရႈျပီးလုပ္ေဆာင္ရပါမယ္။

ယခုလို google China ရဲ့ထိန္းခ်ဳပ္တာခံရတဲ့ကိစၡၥဟာ ႏိုင္ငံတကာလိ်ွဳ၀ွက္ခ်က္ေတြကိုဖြင့္ခ်ေပးလိုက္တဲ့ Wikileaks အရႈပ္ေတာ္ပံုနဲ့အတူ ေပၚေပါက္လာတဲ့... "ဗမာအစိုးရဟာ တရုတ္အတြက္စပိုင္လုပ္ေပးေနတယ္" ဆိုတဲ့ Wikileaks ကေျပာသြားတဲ့အခ်က္ကိုပိုမိုခိုင္မာသြားေစျပီး တရုတ္စပိုင္ျဖစ္ရတဲ့ မိမိတိုင္းျပည္ကံႀကမၼာအတြက္၊ လူမ်ိဳးအတြက္ ရင္ထုမနာျဖစ္မိပါတယ္။ { Wikileaks က စင္ကာပူ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္လီကြမ္ယု (Lee Kuan Yew) နဲ့ US Deputy Secretary of State ဂ်ိမ္းစ္ စတိန္းဘတ္ဂ္ (James B. Steinberg) တို့ရဲ့ လွ်ိဳ့၀ွက္ေဆြးေႏြးပြဲကိုကိုုးကားျပီး ေျပာသြားခဲ့}

ေနာက္ဆံုးေျပာရရင္ ဒီလို google China ကျမန္မာျပည္အင္တာနက္အခ်က္အလက္ရွာေဖြမႈစနစ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ကိစၡၥဟာ တိုင္းျပည္ရဲ့အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကိုထိပါးတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုင္ရာ အမ်ိဳးသားေရးဆိုင္ရာျပႆနာတရပ္ ျဖစ္ျပီး တိုင္းသူျပည္သားတုိ့ရဲ့ ယခုမ်ိဳးဆက္ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြနဲ့ဆိုင္တဲ့ကိစၡ ျဖစ္တာေႀကာင့္ ေပါ့ေပါ့ေလးမစဥ္းစားႀကပဲ က်ေနာ္တို့ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြအားလံုး ကုလသမဂနဲ့ ႏိုင္ငံတကာမွာ ကန့္ကြက္နိုင္ေအာင္ ဒီလုပ္ရပ္ကိုရပ္တန့္သြားေအာင္ နည္းလမ္းေတြ ရွာေဖြလုပ္ကိုင္သြားႀကရမွာျဖစ္တယ္။ google China ရဲ့ျမန္မာျပည္က အင္တာနက္ကိုထိန္းခ်ဳပ္မူဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာဆံုးပါးမႈတခု ျဖစ္တယ္ သို့ျခိမ္းေျခာက္မႈတစ္ခုျဖစ္တယ္... (google China's control over internet in Burma is the loss of sovereignty for Burmese people or threat to sovereignty of Burma) ဆိုတဲ့ ကန္ပိန္း(campaigns) ေတြ လုပ္ျပီး....သက္ဆိုင္ရာအဖြဲ့အစည္းမ်ားအား အစိုးရမ်ားအား ဆန့္က်င္ကန့္ကြက္တဲ့လုပ္ငန္းေတြကို စစ္အာဏာရွင္တိုက္ဖ်က္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြထဲက အေရးႀကီးတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ခုအျဖစ္ ထားရွိျပီး တိုက္ပြဲ၀င္လုပ္ေဆာင္သြားရမွာျဖစ္ပါတယ္.။

ေမတာၱျဖင့့္
လူထုေနဦး
ဒီဇင္ဘာလ ၅ရက္ေန့ သကရာဇ္၂၀၁၀
http://www.facebook.com/note.php?note_id=133963896661729&id=100001911549428